wtorek, 5 czerwca 2012

teściowa - zło konieczne?

Czasami zastanawiam się, po co komu teściowa? Moja niejednokrotnie doprowadziła mnie do łez, ciężkiej złości, graniczącej z totalną wściekłością pt. "cholera mnie bierze". Mam na nią poważną alergię i wzdrygam się, jeśli mam z nią spędzać czas. Jej komentarze są często niewybredne i brzmią jak szpile najwyższej klasy. Żeby nie było - przykłady z wczoraj. Rozmowa na temat auta, że ostatnio przeszło przegląd, że sporo części wymieniliśmy, bo z czasem się zwyczajnie zużyło. Komentarz: wiem, bo dałam na to wszystko (podkreślone dwa razy w odstępie czasu). Fakt, nie wiedziałam, że się dołożyła. Załatwiła to sama, po cichu z mężem, zapłaciła rachunek. I okej - jestem jej za to wdzięczna. Tylko po co takie komentarze, i to miesiąc po sprawie? żeby podkreślić swój wkład? Wiem, bo wam dałam. I na to też dałam. Może powinnam pokłony bić? rzucić się po rękach całować? Nie wiem... o ja bezczelna i niewdzięczna. Synem moim tylko ona się potrafi najlepiej zajmować, wakacje mojej córki planuje beze mnie - ja jestem informowana, że chce ją zabrać nad morze i czy wyrażam zgodę, żeby ją wzięła, bo jej to dobrze zrobi, i będzie miało dziecko wakacje. Ale żeby zapytać, czy termin mi pasuje? A po co? Najważniejsze, żeby ona spełniła swoją misję uzdrawiania mojego dziecka, bo jej alergia wynika z mojego złego jej karmienia. I ja również jestem chora, bo źle jem, bo cukier spożywam, słodycze i nieekologiczną marchewkę oraz pryskane jabłka. Z tego tytułu mam alergię i astmę. Teściowa wie lepiej, swoje racje i przekonania wygłasza jak najświętszą i jedyną prawdę i niech się ktoś sprzeciwi... W zeszłym roku też ją wzięła na 10 dni i cieszę się, że była z babcią na wyjeździe. Tylko miłą atmosferę zakłóciły przytyki - wzięłam wam dziecko na wakacje, nic nie musieliście płacić, to chyba dobrze, prawda? w ten sposób wam pomogłam, musisz przyznać. No muszę, nie da się ukryć... Tylko jakiś niesmak zostaje...
Wrócił temat wesela i zabawy na nim. Powiedziałam z uśmiechem, że usłyszałam kilka miłych komplementów na swój temat, od paru osób, i że było mi miło z tego powodu. A od kogo? od tych kuzynów? To przecież taki prymityw, to towarzystwo, to nic nie znaczy. I tu nie wytrzymałam i się odgryzłam pytaniem, czy ona usłyszała chociaż jeden. Przyznam, że zrobiła mi bardzo dużą przykrość. Bo nawet niech facet będzie pod lekkim wpływem, to jeżeli podchodzi i grzecznie się odzywa mówiąc po chwili rozmowy, że wyglądasz bardzo ładnie, że według niego jesteś bardzo elegancką i atrakcyjną kobietą, to nie świadczy to raczej o jego prymitywizmie. Bo rzeczony "prymityw" albo by się nie odezwał, albo użył nieco innych słów i łapał za tyłek. Prymitywne to są niestety komentarze mojej teściowej.

14 komentarzy:

  1. I tak źle, i tak niedobrze... Jak czytam takie słowa o teściowej, to się cieszę, że z matką mojego Męża nie mam żadnego kontaktu od czasu ślubu. Zero. Zawsze tak było i chyba tak zostanie. I nie wiem co gorsze - czy mieć teściową, która jest, pomaga, ale potem wypomina, czy być pozbawioną jej obecności i jakiegokolwiek zainteresowania...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też nie wiem, jak lepiej... Na prawdę staram się, żeby nasze stosunki były dobra. Są poprawne. Jednak zawsze, po okresie dobrym, nadchodzi taki dzień jak wczoraj, kiedy to mimochodem coś od siebie doda. Wierzę jednak, że nie robi tego złośliwie, a jedynie bezmyślnie - nie zastanawia się, że to co mówi, komuś robi przykrość. Nie zastanawia się nad swoim zachowaniem.

      Usuń
  2. Oj... :( Na temat Teściowej, to ja... wiadomo, co - jeśli czytałaś. Jeśli nie czytałaś, no to tu: http://fraube.blog.onet.pl/20-Nie-lubie-dowcipow-o-tescio,2,ID454972260,n

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czytałam. I to z bólem serca. Bo zazdrościłam Ci, że hej! Też bym chciała mieć fajną teściową. A mam taką, co mojemu lubemu przed ślubem samym jeszcze odradzała związek ze mną. Na wieść o ciąży powiedziała, a raczej wydała z siebie dźwięk "he, no dobrze...". Teraz mnie traktuje jak konieczność, która urodziła jej wnusię. Nie zaakceptowała mnie nigdy, cokolwiek bym nie robiła i jakbym się nie starała. Na moją uwagę wprost - Ty mnie nie akceptujesz, odpowiedziała: "po ślubie cię musiałam zaakceptować" - brakowało jeszcze zdania - nie miałam wyjścia.

      Usuń
  3. A ja tam na teściową nie mogę narzekać. Spoko babka i nigdy się nie wtrącała nawet jak mieszkaliśmy pod jednym dachem. Generalnie traktuję ją jak własną mamę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Gratuluję i zazdroszczę. Swojej mamie mogę powiedzieć wprost: słuchaj, trochę się za bardzo wtrącasz, za dużo chcesz wiedzieć - i ona to zrozumie i przyjmie do wiadomości. Teściowa - ani ciut ciut. W ogóle nie zrozumie o co chodzi.

      Usuń
  4. Ja o mojej teściowej mogłabym książkę napisać i w sumie niewiele dobrego;(Sołtys mówił,że wolałby mieszkać ze swoją teściową,niż se swoją mama i to już oddaje jaka jest.A sposób dogryzania?Pamiętam jak krótko po ślubie pojechaliśmy do niej -stała przy oknie i w którymś momencie mnie zawołała, podeszłam, a ona (pokazując na "dobrze zbudowaną"dziewczynę) mówi -zobacz , taka żonę chciałam dla Sołtysa;/
    Albo zostałam u niej z dziećmi dwa tygodnie po świętach,żeby się nacieszyła wnukami,Sołtys wrócił do domu, bo pracował.Jednego ranka mówi mi,że całą noc przepłakała! Na moje pytanie dlaczego odpowiedziała -bo sąsiadka jej powiedziała,że poznanianki to są takie kur...
    Po czymś takim naprawdę trzeba dużo samozaparcia,żeby były poprawne stosunki!Poprawne z mojej strony, bo ona ze mną się w ogóle nie liczy!

    OdpowiedzUsuń
  5. a ja właśnie jestem w trakcie pisania u siebie notki o swojej teściowej ale chyba dam sobie spokój... tylko się niepotrzebnie denerwuję... moja też jest "nie do życia"... staram się robić wszystko, żeby być jak najmniej zależną od niej i to ją najbardziej wkurza... że sobie radzę sama i nie proszę jej (wszystkowiedzącej) o pomoc.. pozdrawiam serdecznie i cierpliwości życzę (choć wiem jak o nią czasami ciężko..)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może lepiej odpuść? Ja musiałam się uzewnętrznić, bo jak sobie spiszę, to mi się moje pogmatwane kłębowisko myśli nieco porządkuje.

      Usuń
  6. Urocza osóbka, doprawdy. Sama słodycz jadem podszyta.
    Nigdy nie rozumiałam takich kobiet. Przecież byłoby tak miło, gdyby panowały ciepłe relacje na poziomie każdy z każdym. Czyli nie tylko syn i mamusia, ale mamusia i synowa również.
    Ja miałam świetną teściową. Miała parę wad, ale nie psuło to absolutnie realcji między nami.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wady ma każdy, ja osobiście wadliwa jestem strasznie, towar mocno uszczerbiony, że tak powiem :) Staram się jednak nad moimi wadami pracować, chociaż różnie mi wychodzi. Ona się nawet nie stara.

      Usuń
  7. Komentarze teściów zazwyczaj bywają irytujące.
    Ja mam je, na szczęście, za sobą. Prosty sposób jak je uciąć pokazuje Twój przykład z samochodem. Po pierwsze solidarność z mężem. Wiem, może być trudne bo to jego mamusia. Po drugie nie przyjmowanie pomocy finansowej. Wiem, łatwo mówić. Ale w moim przypadku to był jeden z katalizatorów do znalezienia lepszej pracy. Lepiej płatnej.
    A złośliwe uwagi w czasie jej pobytu u Was? Słuchawki w uszach bardzo pomagają! Pada pytanie. Nie słyszych, bo masz słuchawki. Pytanie pada ponownie. Twoja reakcja jak poprzednio. Przy trzeciej próbie pytanie lub jakiejś uwagi następuje jakiś gest żebyś zaczęła słuchać. I wtedy zdejmując słuchawkia pytasz jakby nigdy nic: słucham... I najczęściej nie chce się jej już z Tobą gadać...
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  8. Co za człowiek, ta Twoja teściowa... Moja siostra ma też taką, a może jeszcze gorszą... Ale jej mąż zrobił z zachowaniem mamusi porządek i to było w tym wszystkim najważniejsze! Osobiście uważam, że z taką osoba trzeba pogadać wprost, dać do zrozumienia, jak się inni w jej towarzystwie czują i jak potrafi innych ranić. Mówienie aluzjami nic nie daje, choć i nie wiadomo, czy da coś mówienie wprost.
    Ale może warto spróbować?
    Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń