zmęczenie materiału

Jestem wypluta. Albo nawet gorzej - jakby mnie kto przegryzł, przeżuł i dopiero wypluł. Nie wyrabiam od paru dni na zakrętach. Wracam biegiem z pracy, robię obiad, szybkie ogarnięcie domostwa, kąpiel, kolacja, szykowanie ciuszków na następny dzień, lecę pobiegać..... prysznic i dętka. Wczoraj oglądałam CSI i tylko mrugnęłam okiem. Mrugnięcie trwało pół odcinka... te ważniejsze drugie pół. A miałam się zrelaksować i wreszcie coś sobie obejrzeć. Od paru dni nie wracam po pracy do domu, tylko prosto z biura gonię z młodym do przedszkola na zajęcia adaptacyjne. Dzisiaj te zajęcia zamieniam na wizytę u lekarza z młodą - na drugim końcu miasta!!!! Nie wiem, czy nie wezmę sobie urlopu na poniedziałek i środę, bo w końcu z tych zakrętów wylecę na zbity pysk. Któregoś dnia się nie wyrobię. No i dzisiaj odpuszczę bieganie. Raz - nie zdążę, dwa - chyba muszę odpocząć. Nie potrafię zwiększyć dystansu, zaparłam się na te 4 km i ni huhu - dalej nie pobiegnę, bo mi nogi wchodzą tam, gdzie światło dnia z rzadka dociera. 11 godzin poza domem ostatnimi dniami robi swoje. Czas na krótki relaks. Bo wczoraj dopiero po drugiej bardzo mocnej kawie zaczęłam przeglądać na oczy! Więc dzisiaj, a raczej jutro - basta. Tylko kiedy ja na zakupy pójdę??? No i proszę - nie umiem przestać myśleć, co mam do zrobienia. Co na obiad, co mam młodej kupić z rzeczy ciuchowych, co uzupełnić do domu... Idę po tę kawę.