Moje fobie

Fobia o lęk, wywołany przez przedmiot, sytuację, itp. Osoba dotknięta fobią zdaje sobie sprawę z irracjonalności swojego lęku i przesady w zachowaniu, jednak nie potrafi nad tym zapanować. Wie, że obiekt czy sytuacja nie są realnie powodem do odczuwania aż takiego strachu, a jednak ona go odczuwa. Fobię podobno da się wyleczyć. Ja swojej nie potrafię. Boję się pająków. Podobno mogło się to wziąć stąd, że ktoś mnie kiedyś pająkiem przestraszył. Rzeczywiście, mam wspomnienie z dzieciństwa, jak chciałam się położyć na poduszce (byłam wtedy chora), a opiekująca się mną ciocia nagle mnie złapała i krzyknęła "nie!" - na poduszce siedział pająk. Ale mam wrażenie, że już wcześniej bałam się tych stworzeń. Jak pisałam - podobno można to wyleczyć. Powinnam poznać pająki, zaprzyjaźnić się z nimi, poznać ich zwyczaje, dowiedzieć się jak się z nimi obchodzić, i takie tam bzdety. Niestety - jestem przypadkiem opornym, bo to wszystko wiem, ale pająka za żadne skarby świata nie dotknę. Raz jeden, zgodnie ze wskazówkami z filmu, w którym ludzie się oswajali ze swoim lękiem, złapałam pająka do słoika. Wsunęłam kartkę pod słoik i zgodnie ze wskazówkami obróciłam słoik. W tym momencie mało nie wyrzuciłam słoika z rąk, bo pająk siłą rzeczy i grawitacji - opadł na dno, a pod nim były moje ręce trzymające słoik :) Tempo, w jakim oddałam słoik osobie obok było niepojęte - niemal prędkość światła. Do pająka podejdę dość blisko, pod warunkiem, że się nie rusza, albo najlepiej jest za szybą. Wtedy mogę. Jednak na żywo reaguję nieco dziwnie - wrzask, podskoki, ucieczka z wrzaskiem... i tym podobne absurdalne reakcje. Jak zobaczę pająka w pokoju, to nawet po pozbyciu się osobnika (nie przeze mnie oczywiście), siedzę i nerwowo rozglądam się po ścianach i kątach, czy mnie drugi nie zachodzi od tyłu. Czuję ciągły lęk. Po lesie chodzę z kijem, którym kręcę w powietrzu przed sobą i ściągam pajęczyny z lokatorami, nieważne czy są na prawdę,  czy w mojej wyobraźni. Nie mogłabym mieszkać na wsi. Wyjazd na grilla pod miasto to ciągłe rozglądanie się dokoła. Taki mam feler. Najgorsze jest jednak to, że przenoszę te zachowania na młodą - uczy się ode mnie reakcji.