"specyficzne" gusta

Nie wiem, jak nazwać, to co posiadam... tudzież dysponuję. Mowa o moim guście. Nie mogę go nazwać "dobrym", bo czy on jest dobry, czy nie, tego nie mogę stwierdzić całkowicie obiektywnie. Jakiś tam gust posiadam, o tym, jaki, to się ponoć nie dyskutuje. Mój charakteryzuje się natomiast tym, że jest dość kosztowny. Całe życie miałam tak, że idąc do sklepu, wybierałam rzeczy najdroższe. Raz szukałam kozaków. Weszłam do sklepu, gdzie wybór był ogromny, takie, śmakie, owakie, ceny różniste, ale nie na wierzchu. Szłam między półkami, mówić "nie, nie, te nie, te brzydkie, te nie takie, nie nie, ooooo te!" i mój wzrok padł na jedną parę. Ganc pomada - buty jakby przeze mnie dla mnie zamówione, dokładnie takie jak potrzebuję, w moim stylu - po prostu cud miód i orzeszki. Spojrzenie me powędrowało na cenę i buty prawie przestały mi się podobać. Ech... dużo za drogo. Podobnie mam z ciuchami - zawsze wypatrzę coś idealnego, z dobrego materiału, w moim kroju, fasonie i kolorze, ale z innej półki cenowej. Zawsze - robię to jakoś na "czuja" - instynktownie. Aktualnie poszukuję sobie torebki - urodziny mi się powoli zbliżają, stara ma lat wiele, uszy jej powoli odpadają, zamek się zje.....chał (generalnie do wymiany, bo urwicy dostaję kilka razy dziennie usiłując ją zamknąć) i... to samo. Przeglądam allegro i widzę - piękna. Rozmiar, materiał, środek - tylko cena od 280 w górę :|  Czy to się jakoś leczy? Jeszcze mnie nie stać na mój gust...